24
Des
Ines
Kulon Progo 2005
….
Indonesia Raya merdeka – merdeka
Tanahku negeriku yang kucinta
Indonesia Raya merdeka merdeka
Hiduplah Indonesia Raya

Samsul nyanyi lagu Indonesia Raya karo ngerek ember nang sumur mburi omahe.
“Le… gek adus wis awan iki.” swara Mbok saka njero omah
“Inggih Mbok…”
“Kowe iki lagi ngapa ta le..?” si Mbok njedul saka pintu
“Hehehe… iki latiyan Mbok, Samsul badhe ndherek seleksi Paskibra…”
“Lah? Paskibra? Apa kuwi le?”si Mbok bingung
“Mbok iki, mosok Paskibra boten ngertos to? kuwi loh..Pasukan Pengiber Gendera Pusaka, sing tugase ngiberke gendera pas pitulasan, yen Samsul benjing dados Paskib, si Mbok bangga to?”
“Sak ngertine si Mbok,yen ngana – ngana wonge dhuwur – dhuwur ya le…Lah wong kowe cendhek ngono kuwi kok.”
“Jenenge wae usaha to Mbok.” Samsul mrengut
“Ck… wislah sakarepmu le… saiki gek adus ngko kasep le.”
Samsul tetep wae ngerek embere…nganti.
BYURRR!!
Ember sakbanyune tumplek, awake Samsul teles kebes.
“Diomongi ngeyel.”
“Hehehe…” Samsul mung mrenges   
-000-
Samsul njiret tali ing tiang, bar kuwi hormat karo gendera. Kaya ngana kebiyasaane Samsul saban esuk. Esih kelingan nang uteke Samsul, biyen suwargi Mbah kakung sing bekas tentara Heiho ngendika.
“Samsul.”si Mbah nimbali Samsul sakbare Samsul hormat karo gendera
“Dalem Mbah.”
“Aja nganti kowe nyepeleke Gendera Abang Putih, merga kanggo ngiberke kaya saiki butuh perjuwangan sing dawa banget.”
“Inggih Mbah, menawi Samsul sampun ageng, Samsul badhe dados Pengiber Gendera Mbah!”
Mbah mesem lan ngelus – ngelus pundake Samsul
Samsul dadi mrebes mili yen kelingan si Mbah. Neng ati Samsul nduweni tekad bisa ngiberke gendera pas pitulasan nang Istana Negara. Sakbare kuwi Samsul nyamber pit onthel bekasane si Mbah kanggo mangkat sekolah.
-000-
“Sul..!” Ari ngundang Samsul saka kadohan
Samsul goleki swara sing nggundang dhewekke, nanging malah si Samsul ndlenger, merga ora nyendhak lan rem pite wis ora pakem.
BRUKK!!
Samsul tiba saka pit banjur dheweke mringis – mringis nyekeli dhengkule. Ari mbantu Samsul jumeneng karo nuntunaken pite Samsul. Esuk kui Ari krungu kabar apik.
 “Kowe ngerti?sekolah arep ana seleksi Paskibra?”
Samsul bungah, krungu kaya ngana. Dheweke mbayang – mbayangke dadi pengiber gendera nang Istana Negara.
Ari namung mesam – mesem krungu Samsul sing lagi ngayal. Ari kuwi kanca cedhake Samsul. Dheweke dhuwur lan gagah. Sanajan Ari putrane Pak Lurah, ananging dheweke ora pongah lan ora pilih – pilih kanca. Sebabe kuwi Samsul seneng kancanan karo Ari.
“Eh Ri, nanging…”
 “Dhuwurku piye yah? 155 wae ora ana, piye aku arep dadi Paskib.” Samsul kuciwa
“Kowe aben dina kandha ta… yen awake dhewe kudhu usaha sek, kowe ya pantes dadi Paskib kok. Disiplin, teknik baris – berbarismu ya apik. Apa sing gawe kowe ora PD yen ngono kuwi jal?”
Krungu Ari ngomong ngana kuwi Samsul mesem.
“Siap!”Samsul hormat maring Ari
“Lah… ngana kuwi hlooh.”
“Siap gerak!!Maju jalan!!” Samsul nirokake yen Paskib lagi mlaku
-000-
Awan kuwi ora ana pelajaran nang kelase Samsul, amarga Bapak Guru tindhak Dinas. Samsul karo Ari lagi gojekan dhewe.
“Ari…!” si Ketua Kelas ngundang Ari
Ari nylinguk.
“Apa Lih?”
“Ditimbali Pak Sugeng neng kantor.”
Samsul lan Ari pandheng – pandhengan.
“Ana apa ya?”Ari bingung
Ari langsung jumeneng lan metu saka kelas, Ari langsung sowan mejane Pak Sugeng.
“Kowe kadhapuk dadi kelompok 8 utawa Pasukan inti kanggo pitulasan nang Alun – alun Kabupaten.”
Ari bingung dikandhani Pak Sugeng kaya ngana kuwi, amarga Samsul kancane dhewe ora lolos seleksi Paskib. Ari njaluk karo Pak Sugeng yen Samsul dilebokken maring kelompok 17 utawa kelompok 45. Nanging Pak Sugeng ora bisa ngapa – ngapa merga Pak Sugeng namung ndampingi seleksi udu pelatih. Ari kuciwo banget. Karo lemes dheweke mlaku menyang kelas. Rasane ora penak ngomong karo Samsul.
“Piye?Pak Sugeng ngendika apa?” Samsul takon karo penasaran
“Ora papa… biji Ulangan ku wingi elek dadi aku dikon ngulang. Hehehe…” Ari ngapusi.
-000-
Wis seminggu Ari gladen Paskib, tanpa Samsul ngerti. Sakjane Ari penging banget ngomong jujur karo Samsul, nanging Ari pekewuh yen engko malah Samsul lara ati.
Sekolah wis sepi amarga murid – murid wis padha mulih, Samsul karo Ari sing entuk piket dina kuwi bali telat.
“Wara – wara seleksi Paskib kok urung metu ya, aku wis ora sabar ngerek gendera neng alun – alun Ri…”
Ari mung meneng, ora wani njawab.
“Ari…”ana sing ngundang Ari
Kui Bakri kancane Ari sing lolos Paskib, Bakri ngomong yen ngko ora ana gladen Paskib. Sakbare Bakri lunga bocah loro kui mung meneng wae.
“Kowe ngana Ri… karo aku?” Samsul ngomong karo nahan nangis.
Ari meneng wae, ora wani mangsuli. Samsul lunga saka panggonan kuwi. Atine lara merga diapusi kancane dhewe.
Samsul jumeneng neng ngarep tiang gendera, mbukak dompete lan ngetokake potone si Mbah kakunge. Samsul nangis nang kono.
“Mbah, Samsul nyuwun ngapunten… Samsul dereng saged dados pengiber gendera.”
Samsul ndongak maring tiang gendera.
“Hai!Sang Abang Putih aku pancen udu manungsa sempurna sing layak ngiberna kowe, nang ngarep donya iki. Nanging kowe!Gendera Pusaka!kowe, tetep kumlebat nang jroning atiku!”
-000-
 17 Agustus 2005
Dina iku Abang Putih dikiberne ing alun – alun Wates. Samsul ndeleng wong – wong sing beja bisa nang tengah – tengah lapangan kuwi. Pas Pengiber ngerek gendera Kebangsaan si Samsul banjur mrebes mili, tangan tengene tetep hormat tanpa ngusap eluh sing pating tumetes lan tangan kiwe ora goyah ing posisi sing sempurna. Saiki dheweke sadar yen ora bakal bisa ngiberna gendera nang ngarep Istana Negara, Samsul wis nyerah. Nanging Abang Putih esih tetep gagah kumblebat nang dhadhane lan tamtu nang ngarep umaeh Samsul.
-000-

Sore kuwi omaeh Samsul katon sepi, sak uwise mudhunaken gendera Samsul banjur nimba banyu nang mburi omahe. Si Mbok lagi nyapu – nyapu omah.
“Kula Nuwun”
Sore kui Ari dolan menyang omahe Samsul, dheweke pengin njaluk ngapura karo kancane kui. Nanging Samsul ora gelem nemoni Ari, esih lara atine merga diapusi kancane dhewe.
“Sul, aja ngana kuwi to, mesakne kae Ari wis nenggo.”
Samsul mung meneng.
“Kowe iki wis gedhe, yen ana masalah mbok ya dirembug, udu kaya ngene. Saben esuk kowe ngerek gendera, nanging atimu taksih ala kaya ngene iki… apa gunane le?”
Samsul gelem nemoni Ari. Sanajan atine isih lara nanging yen si Mbok wis ngendika ngana kuwi Ari ora isa ngapa – ngapa kajaba manut karo karepe si Mbok.
Wis 10 menitan nanging bocah loro kuwi mung meneng – menengan. Ari bingung arep ngomong saka endi.
“Kowe sakajane arep ngapa ta? mung meneng kaya ngene iki.”
“Sul, aku njaluk ngapura sing masalah wingi kae.”
“Masalah apa ta?aku wis lali!”
Ari kaget Samsul mangsuli ngana kuwi.
“Sul, aku ora arep ngapusi kowe pas kui, aku mung ora penak karo kowe.”
“Aku ora seneng diapusi!”
“Sul awake dhewe wis kancan kawit SD, yen koe nang posisi ku… koe ameh piye?aku pengin njaga perasaanmu, nanging aku ora ngerti mesthi ngapa. Rumangsamamu aku seneng wis ngapusi kancaku dhewe.”
“Apa ya mung gegara iki, koe wis ora gelem dadi kancaku maneh?” Ari nglanjutke omonge.
Samsul meneng, dheweke kelingan mangsa – mangsa biyen. Ari sing ana yen dheweke susah, Ari sing mbela dheweke yen dhewek dipoyoki kancane. Ari… kancane cerake saka SD nganti saiki.
“Ya wis yen ngana kui, aku mung njaluk ngapura, perkara koe gelem nampa  apa ora. Kui karepmu…aku pamit.”
“Ari!”
Bar kui Samsul langsung ngrangkul Ari.
“Udu koe sing njaluk ngapura Ri, tapi aku…”
“Aku sing njaluk ngapura karo koe, pancen sipatku ala banget karo koe Ri, kudune aku ora ngene iki.” Samsul ngomong karo mingsek – mingsek nangis.
“Menungsa langka sing sempuran Sul, sing penting dhewe padha-padha gelem ngerteni.”
Sore kui… dadi saksi loro bocah sing tukaran wingi siki wis dadi siji maning.
-000-
17 Agustus 2032
Lagu kebangsaan ngumandhang saka lapangan alun – alun Wates, neng kono taksih ana wong sing nangis yen gendera Pusaka dikibarna. Samsul, saiki dheweke wis nganggo klambi PNS. Ya saiki Samsul dadi guru Sejarah nang SMA N 1 Wates. Sakrampunge upacara…
“Bapak!!!!”
Bocah kui langsung ngrangkul Samsul. Ya, kui Latif putrane Samsul, karo seragam jangkep Paskibra. Latif katon gagah.
Samsul ngelap eluhe sing ora mandheg netes. Nangerepe saiki wis ana bocah sing bakal nerusaken mimpine. Ngiberna gendera nang Istana Negara.
-000-
Samsul nyanyi lagu Indonesia Raya karo ngerek ember nang sumur mburi omahe.
“Le… gek adus wis awan iki.” swara Mbok saka njero omah
“Inggih Mbok…”
“Kowe iki lagi ngapa ta le..?” si Mbok njedul saka pintu
“Hehehe… iki latiyan Mbok, Samsul badhe ndherek seleksi Paskibra…”
“Lah? Paskibra? Apa kuwi le?”si Mbok bingung
“Mbok iki, mosok Paskibra boten ngertos to? kuwi loh..Pasukan Pengiber Gendera Pusaka, sing tugase ngiberke gendera pas pitulasan, yen Samsul benjing dados Paskib, si Mbok bangga to?”
“Sak ngertine si Mbok,yen ngana – ngana wonge dhuwur – dhuwur ya le…Lah wong kowe cendhek ngono kuwi kok.”
“Jenenge wae usaha to Mbok.” Samsul mrengut
“Ck… wislah sakarepmu le… saiki gek adus ngko kasep le.”
Samsul tetep wae ngerek embere…nganti.
BYURRR!!
Ember sakbanyune tumplek, awake Samsul teles kebes.
“Diomongi ngeyel.”
“Hehehe…” Samsul mung mrenges   
-000-
Samsul njiret tali ing tiang, bar kuwi hormat karo gendera. Kaya ngana kebiyasaane Samsul saban esuk. Esih kelingan nang uteke Samsul, biyen suwargi Mbah kakung sing bekas tentara Heiho ngendika.
“Samsul.”si Mbah nimbali Samsul sakbare Samsul hormat karo gendera
“Dalem Mbah.”
“Aja nganti kowe nyepeleke Gendera Abang Putih, merga kanggo ngiberke kaya saiki butuh perjuwangan sing dawa banget.”
“Inggih Mbah, menawi Samsul sampun ageng, Samsul badhe dados Pengiber Gendera Mbah!”
Mbah mesem lan ngelus – ngelus pundake Samsul
Samsul dadi mrebes mili yen kelingan si Mbah. Neng ati Samsul nduweni tekad bisa ngiberke gendera pas pitulasan nang Istana Negara. Sakbare kuwi Samsul nyamber pit onthel bekasane si Mbah kanggo mangkat sekolah.
-000-
“Sul..!” Ari ngundang Samsul saka kadohan
Samsul goleki swara sing nggundang dhewekke, nanging malah si Samsul ndlenger, merga ora nyendhak lan rem pite wis ora pakem.
BRUKK!!
Samsul tiba saka pit banjur dheweke mringis – mringis nyekeli dhengkule. Ari mbantu Samsul jumeneng karo nuntunaken pite Samsul. Esuk kui Ari krungu kabar apik.
 “Kowe ngerti?sekolah arep ana seleksi Paskibra?”
Samsul bungah, krungu kaya ngana. Dheweke mbayang – mbayangke dadi pengiber gendera nang Istana Negara.
Ari namung mesam – mesem krungu Samsul sing lagi ngayal. Ari kuwi kanca cedhake Samsul. Dheweke dhuwur lan gagah. Sanajan Ari putrane Pak Lurah, ananging dheweke ora pongah lan ora pilih – pilih kanca. Sebabe kuwi Samsul seneng kancanan karo Ari.
“Eh Ri, nanging…”
 “Dhuwurku piye yah? 155 wae ora ana, piye aku arep dadi Paskib.” Samsul kuciwa
“Kowe aben dina kandha ta… yen awake dhewe kudhu usaha sek, kowe ya pantes dadi Paskib kok. Disiplin, teknik baris – berbarismu ya apik. Apa sing gawe kowe ora PD yen ngono kuwi jal?”
Krungu Ari ngomong ngana kuwi Samsul mesem.
“Siap!”Samsul hormat maring Ari
“Lah… ngana kuwi hlooh.”
“Siap gerak!!Maju jalan!!” Samsul nirokake yen Paskib lagi mlaku
-000-
Awan kuwi ora ana pelajaran nang kelase Samsul, amarga Bapak Guru tindhak Dinas. Samsul karo Ari lagi gojekan dhewe.
“Ari…!” si Ketua Kelas ngundang Ari
Ari nylinguk.
“Apa Lih?”
“Ditimbali Pak Sugeng neng kantor.”
Samsul lan Ari pandheng – pandhengan.
“Ana apa ya?”Ari bingung
Ari langsung jumeneng lan metu saka kelas, Ari langsung sowan mejane Pak Sugeng.
“Kowe kadhapuk dadi kelompok 8 utawa Pasukan inti kanggo pitulasan nang Alun – alun Kabupaten.”
Ari bingung dikandhani Pak Sugeng kaya ngana kuwi, amarga Samsul kancane dhewe ora lolos seleksi Paskib. Ari njaluk karo Pak Sugeng yen Samsul dilebokken maring kelompok 17 utawa kelompok 45. Nanging Pak Sugeng ora bisa ngapa – ngapa merga Pak Sugeng namung ndampingi seleksi udu pelatih. Ari kuciwo banget. Karo lemes dheweke mlaku menyang kelas. Rasane ora penak ngomong karo Samsul.
“Piye?Pak Sugeng ngendika apa?” Samsul takon karo penasaran
“Ora papa… biji Ulangan ku wingi elek dadi aku dikon ngulang. Hehehe…” Ari ngapusi.
-000-
Wis seminggu Ari gladen Paskib, tanpa Samsul ngerti. Sakjane Ari penging banget ngomong jujur karo Samsul, nanging Ari pekewuh yen engko malah Samsul lara ati.
Sekolah wis sepi amarga murid – murid wis padha mulih, Samsul karo Ari sing entuk piket dina kuwi bali telat.
“Wara – wara seleksi Paskib kok urung metu ya, aku wis ora sabar ngerek gendera neng alun – alun Ri…”
Ari mung meneng, ora wani njawab.
“Ari…”ana sing ngundang Ari
Kui Bakri kancane Ari sing lolos Paskib, Bakri ngomong yen ngko ora ana gladen Paskib. Sakbare Bakri lunga bocah loro kui mung meneng wae.
“Kowe ngana Ri… karo aku?” Samsul ngomong karo nahan nangis.
Ari meneng wae, ora wani mangsuli. Samsul lunga saka panggonan kuwi. Atine lara merga diapusi kancane dhewe.
Samsul jumeneng neng ngarep tiang gendera, mbukak dompete lan ngetokake potone si Mbah kakunge. Samsul nangis nang kono.
“Mbah, Samsul nyuwun ngapunten… Samsul dereng saged dados pengiber gendera.”
Samsul ndongak maring tiang gendera.
“Hai!Sang Abang Putih aku pancen udu manungsa sempurna sing layak ngiberna kowe, nang ngarep donya iki. Nanging kowe!Gendera Pusaka!kowe, tetep kumlebat nang jroning atiku!”
-000-
 17 Agustus 2005
Dina iku Abang Putih dikiberne ing alun – alun Wates. Samsul ndeleng wong – wong sing beja bisa nang tengah – tengah lapangan kuwi. Pas Pengiber ngerek gendera Kebangsaan si Samsul banjur mrebes mili, tangan tengene tetep hormat tanpa ngusap eluh sing pating tumetes lan tangan kiwe ora goyah ing posisi sing sempurna. Saiki dheweke sadar yen ora bakal bisa ngiberna gendera nang ngarep Istana Negara, Samsul wis nyerah. Nanging Abang Putih esih tetep gagah kumblebat nang dhadhane lan tamtu nang ngarep umaeh Samsul.
-000-

Sore kuwi omaeh Samsul katon sepi, sak uwise mudhunaken gendera Samsul banjur nimba banyu nang mburi omahe. Si Mbok lagi nyapu – nyapu omah.
“Kula Nuwun”
Sore kui Ari dolan menyang omahe Samsul, dheweke pengin njaluk ngapura karo kancane kui. Nanging Samsul ora gelem nemoni Ari, esih lara atine merga diapusi kancane dhewe.
“Sul, aja ngana kuwi to, mesakne kae Ari wis nenggo.”
Samsul mung meneng.
“Kowe iki wis gedhe, yen ana masalah mbok ya dirembug, udu kaya ngene. Saben esuk kowe ngerek gendera, nanging atimu taksih ala kaya ngene iki… apa gunane le?”
Samsul gelem nemoni Ari. Sanajan atine isih lara nanging yen si Mbok wis ngendika ngana kuwi Ari ora isa ngapa – ngapa kajaba manut karo karepe si Mbok.
Wis 10 menitan nanging bocah loro kuwi mung meneng – menengan. Ari bingung arep ngomong saka endi.
“Kowe sakajane arep ngapa ta? mung meneng kaya ngene iki.”
“Sul, aku njaluk ngapura sing masalah wingi kae.”
“Masalah apa ta?aku wis lali!”
Ari kaget Samsul mangsuli ngana kuwi.
“Sul, aku ora arep ngapusi kowe pas kui, aku mung ora penak karo kowe.”
“Aku ora seneng diapusi!”
“Sul awake dhewe wis kancan kawit SD, yen koe nang posisi ku… koe ameh piye?aku pengin njaga perasaanmu, nanging aku ora ngerti mesthi ngapa. Rumangsamamu aku seneng wis ngapusi kancaku dhewe.”
“Apa ya mung gegara iki, koe wis ora gelem dadi kancaku maneh?” Ari nglanjutke omonge.
Samsul meneng, dheweke kelingan mangsa – mangsa biyen. Ari sing ana yen dheweke susah, Ari sing mbela dheweke yen dhewek dipoyoki kancane. Ari… kancane cerake saka SD nganti saiki.
“Ya wis yen ngana kui, aku mung njaluk ngapura, perkara koe gelem nampa  apa ora. Kui karepmu…aku pamit.”
“Ari!”
Bar kui Samsul langsung ngrangkul Ari.
“Udu koe sing njaluk ngapura Ri, tapi aku…”
“Aku sing njaluk ngapura karo koe, pancen sipatku ala banget karo koe Ri, kudune aku ora ngene iki.” Samsul ngomong karo mingsek – mingsek nangis.
“Menungsa langka sing sempuran Sul, sing penting dhewe padha-padha gelem ngerteni.”
Sore kui… dadi saksi loro bocah sing tukaran wingi siki wis dadi siji maning.
-000-
17 Agustus 2032
Lagu kebangsaan ngumandhang saka lapangan alun – alun Wates, neng kono taksih ana wong sing nangis yen gendera Pusaka dikibarna. Samsul, saiki dheweke wis nganggo klambi PNS. Ya saiki Samsul dadi guru Sejarah nang SMA N 1 Wates. Sakrampunge upacara…
“Bapak!!!!”
Bocah kui langsung ngrangkul Samsul. Ya, kui Latif putrane Samsul, karo seragam jangkep Paskibra. Latif katon gagah.
Samsul ngelap eluhe sing ora mandheg netes. Nangerepe saiki wis ana bocah sing bakal nerusaken mimpine. Ngiberna gendera nang Istana Negara.
-000-
Gambar : http://jakartagreater.com/sang-saka-gula-kelapa-sang-saka-merah-putih/

0 Responses

Posting Komentar